ساخته شده با نرم افزار : پی دی اف ، پرنیان ، کتابچه ، اندروید ، epub

قسمتی از متن رمان :

دوش گرفتنش یه ربعی طول کشید، بالاخره رضایت دادواومد بیرون ….
نشست روی تختش ، یه تخت دونفره خیلی خیلی تمیز …
یه شلوار لی با یه بلوز مشکلی یقه هفت چسبون انداخت روی تخت، اول بلوزو بعدم شلوار…
صدبار تو آینه خودشو نگاه کرد ، موهاش رو هم که تازه دیزل کرده بود، با یکم تافت داد بالا…
چشمای مشکی خمارش بیشتر نمایون شد، صورتش باز شد با این کار…
کاری که همیشه بیان ، مامان تپل و خوشگلش با دیدنش نق زدن هاش شروع می شد …
یاد غر غرای مامان افتاد، لبخندی زد ، بعدشم یاده جوابی که همیشه در مقابل نق نقای اون می داد…
- فدات بشم، چرا انقدر نگرانی آخه ؟ عسل نیستم که انگشتم بزنن …
- چرا هستی پسر ، خودت خبر نداری …
همیشم بعدش لپ مامانو میبوسیدو مامان صدبرابر غرق لذت میشد …
اما بابا صلاح حسابی حسودی می کرد ، چون زن خوشگلش بیانو خیلی دوست داشت ، حس عاشقونه ای خیلی قدیمی ، که هرچی فکر می کرد یادش نمی اومد کی این حس شیرینو بهش نداشته !!!
ساعت مچی شو که یه صفحه بزرگ قد بشقاب داشت. دوره دستش چرخوند،به صفحش نگاهی انداخت ،همه عقربه هاش کار می کرد، حتی اون عقربه که معلوم نبود به وقت گرینویچ ، هاواناس ، لندن ؟ چیه !
نزدیک 8 صبح بود، هنوز وقت داشت، از 6 بیداربودو دقیقا” دوساعت وقت گرانبهارو هدر داده بود …
صداش زدن، شیشه ادکلان سوئیسی اسپیلن دورش رو بر داشت ، یه شیشه خوشگل سفیدو سیاه یا همون گوره خری متداول…
یه دوش اساسی باهاش گرفت ، بعدشم آرووم گذاشتش سره جاش، نه یه میل اینور تر نه یه میل اونور تر !
صدای جیغ طلا خانومش بلند شد …
- دادشی نمی خوای بیای؟

ساخته شده با نرم افزار : پی دی اف ، پرنیان ، کتابچه ، اندروید ، epub

قسمتی از متن رمان :

دستامو بهم گره زدم و جلوی دهنم بردم و ها کردم تا بلکه از گرمای دهانم دستام گرم بشن اما بی فایده بود سرمای تنم از سردی هوا نبودبلکه از ضعف ، ترس ، استرس و درد هم بود. نگاهمو به در سیاه رنگ دوختم ، چرا کسی بیرون نمیومد؟ 5 روز شد. 5 روز که… افکارم با صدای در یادم رفت سریع بلند شدم و خودمو به در سیاه رنگ رسوندم دری که رنگ لباسی بود که این روزا اهالی این خونه به تن داشتن. منم سیاه پوش بودم. منم غم داشتم. منم واسه دل درموندم سیاه پوشیده بودم. درد من از درد اینا بدتر بود. اینا عزیز از دست داده بودن ولی من نمیدونستم عزیزمو خواهم داشت یا نه…
سوزوکی مشکی رنگی از پارکینگ بیرون امد سریع به سمت ماشین رفتم. راننده با دیدنم نگه داشت. به شیشه راننده کوبیدم و با التماس گفتم:
-توروخدا اقا، خواهش میکنم به حرفام گوش کنید ، اقا…
هنوز حرف از دهنم خارج نشده بود که ماشین به حرکت افتاد دنبالش دویدم و با التماس فریاد زدم:
-خواهش میکنم رضایت بدید به خداوندی خدا کنیزیتونو میکنم …
همین طور که ماشین حرکت می کرد همراهش توی خیابون کشیده شدم و در اخر وسط کوچه روی زمین افتادم و با صدای بلند زجه زدم و از خدا کمک خواستم. مردمی که از کنارم رد میشدن با ترحم نگاهم میکردن و برخی هم بی خیال رد میشدن . به سختی خودمو به پیاده رو رسوندم و دوباره مصیبت نامه سر دادم. توی حال خودم بودم که کودکی از کنارم گذشت و اسکناس پاره ی صد تومانی جلوی پام انداخت و بعد با خوشحالی دست مامانشو گرفت و گفت:
-مامان به این خانومه کمک کردم خدا دروغی که صبح به بابا گفتم میبخشه؟
جیگرم اتنیش گرفت. دلم سوخت. سر بلند کردم و خیره به اسمون گفتم:
-می بینی خدا؟ می بینی به چه روزی افتادم؟ تک دختر ارسلان خان، دختری که کل دنیا نازشو خریدارن کارش به جایی رسیده که با گدا اشتباهش میگیرن. خدایا این رسمشه؟ چه حکمتی تو کارته خدا؟

ساخته شده با نرم افزار : پی دی اف ، پرنیان ، کتابچه ، اندروید ، epub

قسمتی از متن رمان :

مقدمه:
روبه روی پنجره ایستادم و به اخریین پرتو های نور خورشید که پشت کوه محو میشدن خیره شدم…لیوان داغ نسکافه بین انگشتای یخ کردم بودو بخاری که ازش بلند میشد نوک دماغمو از حالت کرختی در میاورد…هنوز زنگ صدای شادش توی گوشام میپیچید…هنوز برق نگاه مشکی و نافذش توی یادم پرسه میزد…لبخند تلخی زدم و روی مبل گرم و راحتیه روبه روی پنجره نشستم…یه قلپ…دوتا قلپ…سه تا قلپ…گرم بود…وقتی طعم تلخ و شیرین نسکافه رو توی دهنم حس کردم لبخندم پر رنگ تر شد…نسکافه منو یاد زندگیه خودم میندازه!تلخ و شیرین…
کلاهمو کشیدم روی گوشامو و توی دستام ها کردم…هوا خیلی سرد بود…از دم یه مغازه رد میشدم که فکری به سرم زد…توی شیشه ی مغازه به سرو تیپم یه نگاهی انداختم و به خودم پوزخند زدم…فکر احمقانه ای بود…ولی سخت میتونستم در برابرش مقاومت کنم…کت کهنه ی قبلیمو در اوردم و فرو کردم توی کوله ام…دوباره خودمو توی شیشه نگاه کردم…دست کردم زیر کلاهمو شال نخیمو مرتب کردم و دسته ای از چتری های لخت مشکی رنگمو از زیر شال کشیدم بیرون و از لبه ی کلاه بیرون ریختم…یواشکی رژ لب صورتی ملایمی روی لبام کشیدم و توی شیشه به خودم لبخند زدم…حالا بهتر شد…کمی بیشتر شبیه ادم حسابی ها شدم…کمرمو صاف کردم و سینه امو دادم جلو و سعی کردم مثل خانم های متشخص راه برم…اروم بدون اینکه جلب توجه کنم رفتم توی مغازه…اخیش…چقدر این تو گرمه…به دور و برم نگاهی انداختم…رفتم سمت یکی از رگال ها…تو افکار خودم غرق بودم که با شنیدن صدا از جا پریدم…
_عزیزم میتونم کمکت کنم؟
نگاهش کردم…یه دختر کم سن و سال بود…شایدم هم سن و سالای خودم…بهش لبخند ملیحی زدم و گفتم:
_ممنون…انتخاب کردم بهتون میگم…
اونم نگاهی به سر تا پام انداخت و با یه لبخند کوتاه رفت دنبال کارش…دست کردم بین کاپشن ها و دستم با یه کاپشن پشمی نرم و خوشکل برخورد کرد…کشیدمش بیرونو یه نگاه بهش انداختمو دستم رفت سمت مارکش…برش گردوندم تا قیمت پشتشو بخونم… اوه!!! سرم گیج رفت!400تومن!!!چه خبره!؟؟مگه نخش از طلاست!؟؟بدجوری چشامو گرفته بود…یه نگاهی به دور و بر مغازه انداختم…اونطرف مغازه چشمم افتاد به یه در دیگه!ایول!

ساخته شده با نرم افزار : پی دی اف ، پرنیان ، کتابچه ، اندروید ، epub

قسمتی از متن رمان :

چند دقیقه ای بود که از پنجره ی اتاق خوابش به خیابان نگاه می کرد سیگارش را روشن کرد و گوشه لبش گذاشت و یک پک عمیق بر سیگارش زد، باور آنچه خوانده بود برایش سخت بود. دومین پک را بر سیگار Marlboro سبزش زد به یاد گذشتش افتاد ، پک سوم را زد.. نمی توانست تحمل کند سیگارش را توی مشتش خاموش کرد بی توجه به درد کف دستش به سمت پا تختی کنار تخش رفت و دفتر را دوباره باز کرد.
سحر_الو سلـــــــــــــــــــــــ ام نمیتونم از فکرت درآم… من هنوزم مثل قبلاهام … هنو..
نزاشتم بیشتر واسم چهچه بزنه
_سلامو مرض سلامو برگ هویج.. الان وقت زنگ زدنه؟
سحر_پاشو پاشو کار کن کوشش کن زن و بچه گشنه ان
دیگه داشت کفرم در میومد ساعت 6 صبح زنگ زده مسخره بازی در بیاره
_مسخره بازی در نیار سحر بنال چته؟ چیکار داری؟
با لحن با مزه ای گفت: نا آرام جان من گَلت کردم حالا شوما پاچه مارو عفو کن
_ اه مثل رادیو بیگانه همش زر میزنی اول صبحی
سحر_نا آرام جونم
_نا آرامو مرض چته؟
سحر_بیا اینجا….
_بیام اونجا چیکار؟
سحر_بیا بت میگم
_الان بگو خب
سحر_جون من بیا کارت دارم بیست مین دیگه اینجا باش صبحوبنه هم نخور سگ خور مهمون من
تا اومدم بگم نمیام قطع کرد و از اونجایی که میدونستم بهش زنگ بزنم جواب نمیده، زنگ زدنو بیخیال شدم.
ده دقیقه بعد آماده بودم یه شلوار گرمن کن مشکی با مانتو سرمه ی و شال مشکی تنم کردم، تا خونه سحر 5دقیقه بیشتر راه نبود سریع واسه مامان یادداشت گذاشتم که من دارم می رم خونه سحر نگران نشه.
یه میس انداختم درو باز کرد از اونجایی که میدونستم مامان سحر عادت داره بعد نماز تو حال بخوابه خیلی آروم در واحدشونو باز کردم ولی نه از سحر و نه از مامانش خبری نبود همین که پامو گذاشتم تو اتاق سحر صدای پخ گفتن همانا و صدای جیغ من همانا..

ساخته شده با نرم افزار : پی دی اف ، پرنیان ، کتابچه ، اندروید ، epub

قسمتی از متن رمان :

فصل اول
صدای سرخوش شادش مانندموجی ازانرژی درفضای خانه طنین انداخت
_سلام !من اومدم.
مادر باشنیدن صدای او لبخند به آورد .ازبالای کانترسر کشید وپاسخش راداد .همزمان صدای تارا هم بلند شد:
_به به سلام عرض شد آتیش پاره ی پرسروصدا!احوال شما؟
تمناکه درحال دراوردن مقنعه ازسرش بود باشعف به خواهرش نگاه کرد ولحظه ای بعد با خوشحالی وسایلش راهمانجا کناردررهاکرد وبه سمت آغوش باز خواهرش تقریبا هجوم برد.
_چه عجب ازفامیلای شوهرت دل کندی ؟سوگل کو؟نکنه واسه خودشیرینی دادی دست خواهرشوهرت تاباهم برن ودورایران وبگردن؟نمیدونستم یه عروسی تو شمال میتونه اینقدر جذاب باشه وکلهم خانواده از یادت بره چه برسه دلتنگشون بشی!
تاراباچشمهایی درشت شده وپرخنده گفت:
_اظهار دلتنگی به سبک روزه یا واقعا اوضاعمون قمردرعقربه؟
_حیف که ازم بزرگتری والا اظهار دلتنگی ای برات میکردم که دیگه اسم خانواده سامان بیاد کهیر بزنی!آخه تو نمیدونی من دوروز سوگلو نبینم دیوونه میشم. ودوهفته است رفتید؟
مادرباسینی شربت از آشپزخانه بیرون آمد ودرهمان حال گفت:
_مگه بنده خداها دعوتت نکردن؟خودت نرفتی!
_ازاون حرفا بود مامان؟مگه امتحان نداشتم؟
_پس دیگه دست ازخط ونشون کشیدن بردار!
_آخه تامن حال این خانم وآقا رو جانیارم آروم نمیشم!حالا سوگلم کو؟
تارا با حفظ لبخندش ودرحال نوشیدن شربت گفت:
_داخل اتاق سابق مامانش خوابه البته اگه خاله اش بااین همه سر وصدا بذاره!
تمنا باقی شربتش رایک نفس سر کشید وبرخاست.
_بیخود !هرموقع رفت پیش عمه اش بخوابه!

ساخته شده با نرم افزار : پی دی اف ، پرنیان ، کتابچه ، اندروید ، epub

قسمتی از متن رمان :

بالاخره بعد از زحمت بسیار اون پایان نامه لعنتی رو ارایه دادم و تموم شد …
همونطور که راه میرفتم به آسمون نگاه کردم … احساس پرنده ی از قفس آزاد شده ای رو داشتم … حالا دیگه راحت میتونستم به کارم توی شرکت ادامه بدم و 2 هفته مرخصی که گرفته بودم رو جبران کنم …
ابتدا قنادی رفتم و 2 جعبه شیرینی گرفتم … یک جعبه برای مادر گلم و یکی هم برای بچه های شرکت …
به ساعتم نگاه کردم ساعت از 10 هم گذشته بود … بعد از مدت ها به مناسبت تموم شدن ارشدم با نمره ی عالی برای خودم تخفیفی قائل شدم و ماشین دربست گرفتم …
سر کوچه پیاده شدم و نفس عمیقی کشیدم تا کمی از التهاب درونیم رو کم کنم … هر چه جلوتر می رفتم بیشتر متوجه تجمع همسایگان جلوی درب خونه مان می شدم … با کنجکاوی سرعت قدم هامو زیاد کردم … کم کم همسایه ها متوجه من می شدن و نگاهشان رنگ تاسف می گرفت …
با دیدن آمبولانس جلوی درب خونه و در باز حیاط مات سر جام وایستادم … دستم لرزید … جعبه های شیرینی از دستم افتادند …
به خودم اومدم … بدون توجه به شیرینی های پخش شده کف آسفالت به سرعت به طرف خونه دویدم … با نزدیک شدن من مردم راه رو واسه ی من باز میکردن … دستم رو روی در نیمه باز حیاط گذاشتم … درو روی لولا چرخید و وارد حیاط شدم …
با دیدن مادرم روی برانکارد پاهام سست شد و همونجا کنار در نشستم … با چشمای اشکی نظاره گر مادرم شدم … قطره اشکی از گوشه ی چشمم چکید … و باز هم حال مادرمبد شده بود … ولی آخه چرا ؟ … اون که مدت ها بود بهتر شده بود …
با حرکتی آنی از زمین بلند شدم و جلو رفتم …
ـ میشه یکی به من هم بگه اینجا چه خبره ؟
یکی از دو نفری که برانکارد رو حمل میکردن با تعجب به طرف من برگشت و گفت :
ـ خانم شما با ایشون چه نسبتی دارید ؟

ساخته شده با نرم افزار : پی دی اف ، پرنیان ، کتابچه ، اندروید ، epub

ساخته شده با نرم افزار : پی دی اف ، پرنیان ، کتابچه ، اندروید ، epub

قسمتی از متن رمان :

-افسون،مادر،بیدار شو عزیزم،بیدار شو بابات دیرش شده میخواد بره
باز مادرش بیدارش کرده بود ،آخه چرا همیشه باید صبح زود بیدار شه؟شده بود کار هر روزش،چرا نباید خواهر یا برادری دیگه ای داشته باشه تا مجبور نشه هر روز صبح زود بیدار شه؟؟!
مادرش در اتاقش رو باز می کنه
-افسون جان؟
-بله مامان؟
-پاشو صورتتو بشور بیا پایین
-باشه
-تنبل نباش ..همینه دیگه وقتی بهت میگم زود بخواب گوش نمیدی!
-باشه الان میام
بالاخره بلند میشه و میره تا دست وروشو بشوره..یاد کنکورش می افته .چند روز دیگه جوابش میاد.تقریبا مطمئن هست که بهترین رتبه رو می آره.اما باید می رفت تهران،پزشکی تهران،اما مطمئن بود که باباش بهش اجازه نمی ده همیشه تو مدرسه بهترین بود.اما کسی باهاش دوست نمی شد.شاید چون خیلی آروم بود یا شایدم خیلی خوشگل! یه صورت سفید وبلوری وخیلی لطیف.بینی قلمی ..چشمهای درشت آبی با مژه های بلند و ابرو های کشیده ولبهای قلوه ی موهاشم خرمایی بود.همیشه بچه های مدرسه از اون بدشون می اومد.
-افسون
با صدای مادرش از فکرو خیال بیرون میاد.
-اومدم..میره تو آشپزخونه
-سلام دختر گلم وهمزمان سرشو می بوسه
-سلام بابا جون
-سلام عزیز دل بابا..بیا صبحونه بخوریم
بدون هیچ حرفی می ره و صبحونه شو می خوره.بعد خوردن صبحونه پدرش خداحافظی می کنه و میره .از بس دیشب به این که چی کار کنه که پدرش بهش اجازه بده که بره تهران فکر کرده بود که تا صبح نخوابیده بود.چند بارم از مادرش پرسیده بود که چرا خواهر یا برادری نداره و همیشه هم جواب داده بود که تو هم با کلی دوا و درمون داریم .بعدتو هم دیگه نتونستیم بچه دار بشیم.

ساخته شده با نرم افزار : پی دی اف ، پرنیان ، کتابچه ، اندروید ، epub

قسمتی از متن رمان :

_نه مادرمن نمیشه من راضی نیستم
_مادرفدات بشم دلمونشکن توبیا دختررو ببین شاید به دلت نشست شاید پسندیدیش
ازروتختم بلندشم ادامه دادن این بحث فایده ای نداشت جلوی پای مادرم نشستم وباملایمت شروع کردم به حرف زدن گرچه این حرفهارو روزی ده بارتکرار میکردم اما به خودم اجازه نمیدادم که باهاش بدصحبت کنم
-بببین فاطمه خانوم مادرگلم قربون اون دلت بشم من ..خودت که میدونی من فعلا تصیم ندارم ازدواج کنم نه دختر حاج اقافلاح بلکه هیچ دختریوالان تواین شرایط نمیتونم بپذیرم
توچشماش نگاه کردم شاید بانگاهم میخواستم قانعش کنم اماازاخم روپیشونیش متوجه شدم بی فایدست
ازسرجاش بلندشد منم همراهش بلند شدم به سمت دراتاق رفت برگشت
_هزاربارگفتم این کارنیست بخدانیست من خون به جیگرمیشم تامیری ماموریتوبرمیگردی بذار سروسامونت بدم دلم اروم بگیره
ترجیح دادم سکوت کنم کلافه بودم کم مصیبت داشتم دخترحاج اقاهم بهش اضافه شد دستی توموهام کشیدم وقتی دید قصدندارم حرفموعوض کنم همونطورکه زیرلب غرمیزد ازاتاق خارج شد
درکمدوبازکردم طبق معمول سعی کردم تیپم رسمی باشه بعدازاماده شدنم ازاتاق رفتم بیرون وقتی دیدم کسی توپذیرای نیست ازخونه خارج شدم وبه سمت اداره حرکت کردم

ساخته شده با نرم افزار : پی دی اف ، پرنیان ، کتابچه ، اندروید ، epub