ساخته شده با نرم افزار : پی دی اف ، پرنیان ، کتابچه ، اندروید ، epub

قسمتی از متن رمان :

خداییش ما اصلا چه فکری کردیم که اون خونه به اون بزرگی رو ول کردیم اومدیم تو این قوطی کبریت من هنوز نمیدونم
همیشه از آپارتمان بدم میومده به دودلیل یکیش این که باید آروم بری آروم بیای و جیکم نزنی ،دوم به خاطر آسانسورش بود که باید سه ساعت وایسی تا بیاد
وای مثل این که بالاخره آسانسور اومد شیطونه داشت میگفت بزنه به مخم 8 طبقه رو با پله برم یه بارم مخم معیوب شد 8طبقه رو با پله رفتم فقط تا دو هفته نمیتونستم درست راه برم!!!!!!!!!!
در آسانسور رو که باز کردم چشمم افتاد به یه جفت کفش سرم رو که بلند کردم خیره شدم به دو تا چشم آبی رنگ خیلی خاصی داشت آبی تیره بود از اون بد تر برق چشما بود که آدم رو میگرفت کلا این اکتشافات من به ثانیه نکشید می خواستم بگم بیا برو دیگه که گفت:
-ببخشید
تازه فهمیدم چه سوتی ای دادم وایسادم جلوی راهش تازه میگم بیا برو دیگه لبم رو گاز گرفتم و رفتم کنار اومد رد شد ورفت از پشت سر داشتم نگاش میکردم قدی بلند داشت و چهارشونه بود موهای مشکی پرپشت داشت از جلوی چشمم که دور شد رفتم تو آسانسور و دیگه هم بهش فکر نکردم مگه من بیکارم که به این چیزا فکر کنم رسیدم در خونه تازه یادم اومد که کلید ندارم دستم رو گذاشتم رو زنگ که صدای مامان بلند شد که می گفت:
-چه خبرته
در رو که باز کرد گفتم
-سلام مامان گل خودم
-زیاد خودت رو لوس نکن بیا تو
خندیدم و رفتم تو با خودم گفتم الان مثل همه ی داستانا بوی قرمه سبزی همه ی خونه رو برداشته ولی هرچی بود کردم هیچ بویی به مشامم نخورد گفتم:
-مامان ناهار چی داریم؟؟
-هیچی!!!
-یعنی چی هیچی من گمشمه
-یعنی تازه می خوام غذا درست کنم
همونطور که داشتم تکه خیاری از توی ظرف سالاد روی میز بر میداشتم گفتم:
-آهان اونوقت چی می خوای درست کنی؟؟؟
مامان زد پشت دستم وگفت
-نسیم صد دفعه بهت گفتم بادست نشسته چیزی نخور!!!!!می خوام پلو لوبیا درست کنم

ساخته شده با نرم افزار : پی دی اف ، پرنیان ، کتابچه ، اندروید ، epub

قسمتی از متن رمان :

صدای تپش های قلبش گوشش رو پر کرده بود هر چقدر میخواست ذهنش رو متمرکز صدای قدما کنه موفق نبود علاوه بر ضربان قلبش صدای نفساش هم بلندتر شده بود خودشو کنج ترین قسمت دیوار قایم کرده و چشماشو محکم فشار میداد تا از استرسش کم بشه اما موفق نبود همه ی اعضای بدنش به وضوح میلرزید کم کم افتادن سایه ای رو روی صورتش حس کرد بعد صدای نحسی به گوشش خورد
-از دست من فرار میکنی؟؟فک میکنی نمیتونم پیدات کنم؟؟؟چشماتو باز کن…
بیشتر چشماشو رو هم فشرد…
-گفتم چشماتو باز کن و از جات بلند شو
جملاتشو چنان با داد گفت که چشماش اتوماتیک باز شدن و با بدنی لرزان سرپا ایستاد
-سرت رو بلند کن
ترس رو با تموم وجودش حس میکرد…ناچار سرشو بلند کرد و چشماش تو دوتا چشم مشکی عصبانی قفل شد…
-بلایی به سرت بیارم مرغای آسمون به حالت گریه کنن
جمله ی آخری که با تهدید بیان شد کافی بود گرمی آب رو از لای پاهاش تا نوک انگشتاش حس کنه…سرشو پایین انداخت
صدای خنده گوشش رو پر کرد و بعدش شیلنگی که به هوا رفت و بر بدنش فرود اومد و بعد هم صدای ضجه ی بلندش…
از صدای فریاد خودش از خواب پرید..همه ی بدنش خیس عرق بود و ضربان قلبش گوشش رو پر کرده بود…اه…بازم همون خواب…
پتو رو با نفرت از روش پرتاب کرد و بلند شد و به سمت پنجره رفت و با وجود سردی هوا کامل بازش کرد.سرش رو به طرف آسمون گرفت و زیر لب زمزمه کرد: خدایا پس چرا تمومش نمی کنی؟؟تا کی این کابوسا ادامه داره؟

ساخته شده با نرم افزار : پی دی اف ، پرنیان ، کتابچه ، اندروید ، epub

قسمتی از متن رمان :

در خونه رو باز کردم و وارد شدم…..مثل همیشه سوت و کور…..اما پر از آرامش……
با بی حالی کیفم رو انداختم رو کاناپه ی سه نفره ی وسط سالن و رفتم سمت آشپزخونه ….. در یخچال رو باز کردم و شیشه ی آب رو یه سره رفتم بالا …….. به شدت گرسنه بودم …..
یه بسته سوپ آماده از داخل کابینت برداشتم و تو یه قابلمه خالی کردم …… چهارتا لیوان آب هم بهش اضافه کردم و گذاشتمش روی گاز ….. زیرشو که روشن کردم رفتم تا لباسام رو عوض کنم….
اگه مامان می فهمید غذام سوپ آمادست حتماً وادارم می کرد برم بالا غذا بخورم….خدا رو شکر کردم که نیست ببینه…..اگه این شکم گرسنه نبود هیچی نمی خوردم و یه راست شیرجه می رفتم تو تختم و می خوابیدم……ولی حیف که حریف شکمم نمی شدم……
لباسام رو که عوض کردم رفتم سر وقت سوپ….داشت می جوشید…ولی چون به هم نزده بودمش گوله گوله شده بود……یه قاشق برداشتم و شروع کردم به هم زدن تا صاف و یه دست بشه….و قابل خوردن……
وقتی آماده شد ریختمش تو یه ظرف و یه تیکه نون هم گذاشتم کنارش………..رفتم نشستم روی کاناپه که رو به روی تلویزیون بود……هنوز اولین قاشق رو نخورده صدای زنگ تلفن بلند شد……..رفتم سراغ تلفن و نگاهی به شماره انداختم…..مامان بود…..جواب دادم……..
من – سلام مامان…
مامان – سلام مادر….رسیدی؟….خوبی؟
می خواستم بگم خوب اگه نرسیده بودم پس عمه ی نداشتم داره جواب تلفن رو میده؟….ولی به حرمت مادر بودنش چیزی نگفتم….
من – بله رسیدم….نگران نباشین….
مامان – بیا بالا غذا بخور……
من – نه…مرسی….غذا دارم…الانم می خواستم بخورم…..
مامان – دیدم چه بوی خوبی از پایین میاد!!!!….خوب دختر چرا دروغ می گی؟..بیا بالا غذا بخور…می دونم غذا نداری…..
من – به خدا مامان خیلی خستم……نگران نباشین سوپ درست کردم…دارم می خورم….
مامان – خیله خوب….من نمی دونم اینجا جن داره…روح داره…از این نمی دونم آدم خوارا داره که نمیای؟
بعد هم با دلخوری خداحافظی کرد و گوشی رو گذاشت….
نمی دونستم چرا نمی خواستن بفهمن اونجا راحت نیستم؟…شاید هم می دونستن و به روی خودشون نمی آوردن…..هر چی که بود همیشه سر این موضوع بحث داشتیم……البته نه بحث بد……یه بحث تکراری و خسته کننده که هیچ وقت هم به نتیجه نمی رسید….
چیزی نگذشت که صدای زنگ در تو خونه پیچید…..در رو باز کردم……ارشیا بود با یه سینی پر از غذا و میوه تو دستش….سلامی کرد و سینی رو داد دستم…..
ارشیا – بیا بگیر…مامان داد…اگه این دو تا پله رو بیای بالا که من نیام پایین بد نیستا؟
من – آخی….همین دوتا پله برای شما سخت بود؟
ارشیا – نه خیر….سختیش اینه که باید مثل نوکرا برای شما غذا بیارم…
من – من به مامان گفتم غذا دارم….

ساخته شده با نرم افزار : پی دی اف ، پرنیان ، کتابچه ، اندروید ، epub

قسمتی از متن رمان :

- چرا علی؟…
- فقط به این سوالم جوابم بده ، بی سر و صدا می رم . جوری که انگار از اول نبودم . فقط بگو چرا ؟ پیر بودم؟ نا زابودم ؟ خوشگل نبودم ؟ مال یه خونواده ی سطح پایین بودم ؟ چرا؟…
مثل وزغ داشت نیگام می کرد . دلم می خواست چشمای کثیفش رو از کاسه دربیارم . نکبت بی وجدان کثیف.
دادزدم :
-دِ جواب بده لعنتی ! چرا با مهین ؟ اگه دلت کثافت کاری می خواست ، چرا نرفتی دنبال یکی دیگه ؟ چرا هردومون رو بدبخت کردی عوضی ؟
نمی خواستم گریه کنم .اشکام مال تنهاییام بود نه حالا . من احمق رو بگو که چقدر این دورو رو دوست داشتم . من خر رو بگو چقدر هواشو داشتم . نمی دونستم بایه دیو طرفم . با یه لجن بی همه چیز . با یه خر نفهم که هم از توبره می خوره و هم از آخور.
گفتم :
-دِ لب باز کن عوضی ! عین همون وقتا که مخ خواهرم رو می زدی . عین همون وقتا که جمله هایی رو که صبح واسه اون می گفتی ، شبم واسه من ردیف می کردی .
-بگو ! حرفهای تو دلت رو که شب وقتی پشتت به من بود و زیر لحاف پشت گوشی بهش می زدی و از نامهربونیام واسش گله می کردی ، بگو دیگه ! بگو چیا گفتی که دل خواهرم به جای اینکه واسه من بسوزه واسه تو سوخت . بگو چیکارا کردی که دلش یه مرد دیگه نخواست و با خودش گفت که لابد تو آخرین مرد دنیایی و من نباید داشته باشمت . بگو ! بگو چرا خواهرم ؟
دست مهلا رو گرفتم و بردم سمت اتاق .
باید از این خراب شده می رفتم . دست مهلا رو کشید و گفت :
- هر جا می خوای بری برو . ولی بی مهلا!!!
پوزخندی به روش زدم و گفتم :
-وای چه بابای خوبی !!! می خوای مامانش رو بندازی بیرون و خالش رو بیاری جای مامانش ؟ گمشو از جلوی چشام . از هردوتون متنفرم . هم از توی لجن و هم از خواهر کثیفم که با شوهر خواهرش روهم ریخته . چطور تونستی علی ؟ چطور روت می شه تو روم نیگا کنی هان ؟ روت می شه به مهلا بگی چیکار کردی ؟ روت می شه وقتی خوب و بد رو فهمید و ازت پرسید چرا ، جوابش رو بدی ؟
- مهین یه بچه به خوشگلی مهلا تو شیکمش واست داره که شیش ماه دیگه هم دنیا می یاد . وقت نمی کنی به این برسی. ولش کن لااقل من براش مادر بمونم . اینجا بمونه ، هم بی پدر می شه و هم بی مادر بی وجدان !
سرش و انداخت پایین و چیزی نگفت . چیزی نداشت که بگه .
وارد اتاق شدم و در رو پشت سرم قفل کردم .پشت در همونجا ولو شدم . مهلای کوچیکم با بغض داشت به داد و هوار من نگاه می کرد .
سرخوردن اشک از گونم انگار به اون هم مجوز گریه داد . دختر کوچیک سه سالم در حالی با گریه اشک روی گونم رو پاک می کرد ، گفت :
-من بابایی رو دوست ندارم مامان!!!